Log Masuk

Kesuburan wanita dinilai dengan purata bilangan anak yang akan dimiliki oleh seorang wanita semasa tempoh melahirkan anak. Malaysia kini menghadapi krisis penduduk dan kadar kesuburan terus menurun. Keadaan ini akan memberi implikasi kepada struktur umur penduduk. Malaysia dijangka mencapai status penduduk yang semakin tua menjelang tahun 2035. Memandangkan penduduk yang semakin tua mempunyai purata jangka hayat yang sangat panjang, kerajaan perlu membelanjakan banyak kos perubatan untuk warga emas dan perlu meningkatkan belanjawan untuk pencen. Kerajaan mungkin dikehendaki meningkatkan hasil cukai untuk menyokong penduduk yang semakin tua. Kadar kesuburan yang menurun memerlukan kawalan sewajarnya oleh pihak berkuasa yang berkaitan, terutamanya melalui perancangan dan pelaksanaan langkah-langkah strategik dan berkesan. Oleh itu, kertas kerja ini bertujuan untuk membangunkan indeks kesuburan menggunakan korelasi dan kaedah entropi Shannon. Terdapat dua keputusan utama daripada analisis ini iaitu peringkat faktor dan indeks kesuburan bagi setiap negeri. Tiga faktor terpenting yang mempengaruhi kesuburan di Malaysia berdasarkan kaedah korelasi menyenaraikan bilangan wanita yang tinggal di kawasan bandar, bilangan wanita bekerja, dan kaedah perancangan keluarga manakala kaedah entropi Shannon menyenaraikan pencapaian pendidikan tinggi wanita, bilangan perceraian dan perancangan keluarga. kaedah. Seterusnya, indeks kesuburan menunjukkan Selangor, Johor, dan Sarawak merupakan antara negeri yang mempunyai nilai tertinggi. Di hujung spektrum yang lain, Terengganu, W.P. Labuan, dan Perlis berada di kedudukan terakhir. Sebagai rumusan, pengiraan wajaran berdasarkan korelasi dan entropi memberikan keputusan yang berbeza dari segi peringkat faktor-faktor yang mempengaruhi kesuburan. Bagaimanapun, keputusan kedua-dua kaedah menunjukkan Selangor mempunyai indeks kesuburan yang paling tinggi. Daripada kajian ini, kerajaan mungkin merangka dasar yang sesuai untuk mengurangkan kadar kesuburan yang semakin berkurangan dalam kalangan wanita Malaysia.

Sebilangan besar negara mengalami perubahan corak kesuburan sejak beberapa dekad kebelakangan ini. Peralihan kadar kesuburan dari tinggi ke rendah adalah fenomena yang agak baru di Malaysia. Jumlah kesuburan (TFR) telah menurun dari 4.9 anak per wanita pada tahun 1970 kepada 4.0 pada tahun 1980. Ia terus menurun dan telah mencapai tahap penggantian 2.1 pada tahun 2010. Kertas kerja ini memberikan trend analisis dan analisis perbandingan tren kesuburan untuk menerangkan peralihan kesuburan penduduk Malaysia. Data yang digunakan dalam kajian ini diperoleh dari Jabatan Perangkaan Malaysia dan Kajian Penduduk dan Keluarga Malaysia Kelima, 2014. Hasil kajian ini menunjukkan bahawa kadar kesuburan antara kumpulan umur lebih tinggi di kalangan orang Melayu berbanding etnik lain sejak tahun 1991-2010. Di semua peringkat umur, kadar kesuburan mempunyai hubungan negatif dengan tahap pendidikan, di mana wanita yang mempunyai pendidikan tinggi cenderung mempunyai anak yang lebih sedikit berbanding wanita yang kurang berpendidikan. Kajian ini juga menunjukkan keinginan kesuburan di Malaysia. Terdapat hubungan negatif antara kumpulan umur dan keinginan kesuburan. Di samping itu, keinginan untuk menghentikan kelahiran anak didapati semakin kuat apabila wanita mempunyai tiga anak yang masih hidup. Hasil kajian ini akan membantu pembuat dasar merancang program untuk meningkatkan tahap kesuburan di Malaysia.

Penuaan penduduk dan status kesihatan masyarakat merupakan agenda utama dalam mencapai Matlamat Pembangunan Lestari 2030 (SDG, 2030). Walau bagaimanapun, trend semasa di dunia telah menunjukkan peningkatan pesat kadar penuaan penduduk manakala kadar kelahiran telah menunjukkan trend penurunan. Malaysia turut tidak terkecuali dalam hal ini dan dijangka menjadi status negara tua menjelang tahun 2030 apabila penduduk berumur 60 tahun ke atas mencapai 15% daripada jumlah penduduk.

Kadar kesuburan Jumlah (TFR) merupakan indikator demografi yang digunakan untuk menganggarkan purata bilangan anak yang perlu dilahirkan oleh seorang perempuan selama tempoh reproduktifnya. Hasil penemuan tinjauan pendapat di Sarawak mendapati jumlah TFR bagi negeri Sarawak sedang menurun dengan drastik. 12.6% pasangan pernah atau sedang mengalami masalah kesuburan dan sukar untuk hamil dalam tempoh setahun selepas berkahwin.

Pasangan dianggap tidak subur jika mereka tidak dapat hamil selepas setahun melakukan hubungan seks tanpa perlindungan yang kerap. Kesan gaya hidup dan persekitaran terhadap kesuburan manusia mungkin berbeza bergantung pada etiologi, ciri demografi, variasi genetik dan faktor lain. Seperti yang digunakan oleh penyelidik terdahulu, parameter air mani digunakan untuk mengukur ketidaksuburan lelaki. Oleh itu, penurunan kualiti air mani dianggap sebagai faktor utama ketidaksuburan lelaki (http://en.wikipedia.org/wiki/Semen_quality). Kajian terdahulu (Kidd et al.2001,Eskenazi et al.2003, de La Rochebrochard dan Thonneau 2003) mendapati lelaki yang lebih tua cenderung mempunyai kualiti air mani yang lebih rendah daripada yang lebih muda. Hipertermia testis (suhu tinggi) juga telah diketahui menjejaskan kesuburan lelaki. Lelaki yang suka mandi air panas atau duduk dalam keadaan tidak aktif untuk masa yang lama berisiko mengalami kemandulan. Objektif kajian ini adalah untuk mengenal pasti hubungan antara profil sosio-demografi, gaya hidup dan faktor persekitaran dan kualiti air mani, dan untuk mengenal pasti faktor risiko kualiti air mani yang lemah dalam kalangan lelaki yang menghadiri Klinik Subfertiliti Lembaga Penduduk dan Pembangunan Keluarga Negara (LPPKN). Kajian ini dilakukan di Makmal Andrologi, LPPKN. Lima ratus lelaki daripada pasangan yang menjalani perundingan ketidaksuburan pertama mereka antara September 2010 hingga Jun 2011 telah direkrut. Setiap klien dikehendaki mendaftar, memasukkan air mani dan mengisi borang soal selidik. Kepekatan sperma, morfologi dan motiliti daripada analisa air mani digunakan untuk mengkaji hubungan antara kualiti air mani dan pembolehubah bebas. Had rujukan yang digunakan ialah 15 sel x 10'6/ml, masing-masing 4% dan 40 % (World Health Organization, 2010). Untuk analisis statistik, statistik deskriptif, ujian t dan ANOVA digunakan; Nilai alfa 0.05 telah dipilih. Keputusan menunjukkan bahawa satu pertiga daripada populasi kajian adalah antara 26 hingga 30 tahun dan satu pertiga lagi berumur antara 31 hingga 35 tahun; umur purata ialah 33.2. Majoriti adalah Melayu (71.2%), menetap di Selangor (64.3%) dan profesional (41.6%). Kualiti air mani menunjukkan hubungan negatif (p<0.05) dengan umur. Sementara itu, motiliti sperma berbeza dengan ketara bagi kumpulan etnik yang berbeza. Cina (57.75%) mempunyai motil-sperma tertinggi berbanding Melayu (53.44%) dan India (46.60%). Antara pembolehubah gaya hidup, kekerapan hubungan seksual mempunyai hubungan yang positif (p<0.05) dengan motiliti sperma, manakala kedudukan sedentari mempunyai hubungan negatif (p<0.05) dengan yang terakhir. Analisis regresi digunakan untuk meramalkan faktor risiko kualiti air mani yang lemah. Kajian ini mendapati bahawa lelaki berumur 30 tahun ke atas dua kali lebih berkemungkinan mempunyai motiliti sperma yang rendah berbanding lelaki pada usia dua puluhan. Selain itu, aktiviti seksual yang kurang kerap antara pasangan lebih berkemungkinan (p<0.05) mengalami sperma tidak normal berbanding mereka yang melakukan hubungan seksual dengan lebih kerap. Kesimpulannya, kajian ini mencadangkan bahawa umur lebih 30 tahun dan aktiviti seksual yang jarang menjadi faktor risiko menurunkan kualiti air mani. Walaupun tidak dianggap sebagai faktor risiko, kedudukan kerja yang tidak aktif mempunyai kesan negatif terhadap motiliti sperma. Faktor-faktor ini boleh menjejaskan kesuburan lelaki dan menyebabkan kesukaran dalam konsepsi. Kesedaran orang ramai melalui program advokasi dan ceramah tentang ketidaksuburan dan faktor risikonya perlu dijalankan secara berkala. Pendidikan awam harus dijalankan untuk menasihati lelaki supaya mengamalkan gaya hidup sihat dan keseimbangan kehidupan kerja. Kajian ini telah menunjukkan hasil yang memberangsangkan, dan harus direplikasi dalam populasi umum di Malaysia